آمادگی قلبی تنفسی یکی از عوامل مهم آمادگی جسمانی است که بر اثر تمرینات منظم و برنامه ریزی شده توسعه می یابد. تمرینات اینتروال که بر اساس توان هوازی طرح ریزی شده باشد، یکی از برنامه های تمرینی برای پیشرفت آمادگی قلبی - تنفسی است. نمونه ای از این تمرینات، هیپوکسی، مواجه کردن بدن با کاهش فشار سهمی اکسیژن در سلول هاست تا بتوانند سازگاری لازم را با این وضعیت به دست آورند. در این تحقیق، 30 نفر از هنرجویان تربیت بدنی انتخاب و در سه گروه جایگزین شدند. گروه اول به مدت 8 هفته تحت تاثیر دویدن اینتروال در شرایط عادی و گروه دوم به مدت 8 هفته تحت تاثیر دویدن اینتروال در شرایط هیپوکسی بودند. گروه سوم (گروه کنترل) در این مدت هیچ برنامه تمرینی نداشتند. آزمون های توان هوازی بیشینه، ضربان قلب استراحت و خونگیری جهت تعیین مقدار اریتروپویتین قبل و بعد از تمرینات از هر سه گروه گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد بین توان هوازی بیشینه و ضربان قلب استراحت گروهی که تمرینات اینتروال انجام دادند و گروه کنترل، اختلاف معنی داری وجود دارد، اما در مورد اریتروپویتین این اختلاف معنی دار نیست. بین توان هوازی بیشینه، ضربان قلب استراحت و اریتروپویتین گروهی که تمرینات هیپوکسی اینتروال انجام دادند، و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود دارد.

زمینه: تحقیقات زیادی تاثیر کافئین بر عمکرد ورزشکاران را از جوانب مختلف بررسی کرده اند، اما نتایج آن ها متفاوت است. ‏هدف تحقیق حاضر بررسی اثر کافئین بر برخی عوامل قلبی- عروقی شامل ضربان قلب و فشارخون زمان استراحت، در پایان ‏تمرین، در دقایق سوم و پنجم بازیافت می باشد.‏روش کار: آزمودنی های این تحقیق شامل 20 زن ورزشکار بودند که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. دو آزمون ورزشی ‏مجزا با فاصله یک هفته روی آزمودنی ها انجام شد. آزمودنی ها در آزمون اول دارونما و در آزمون دوم کپسول حاوی کافئین ‏‏(5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) مصرف کردند. فشارخون و ضربان قلب زمان استراحت، در پایان آزمون، سه ‏و پنج دقیقه بعد از آزمون زیر بیشینه اندازه گیری شد. حداکثر اکسیژن مصرفی (‏vo2max‏) نیز با استفاده از آزمون زیر ‏بیشینه فاکس اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون ‏t‏ وابسته استفاده شد.یافته ها: مصرف کافئین بر حداکثر اکسیژن مصرفی، ضربان قلب زمان استراحت، ضربان قلب پایان تمرین و فشارخون پایان ‏تمرین تاثیر معنی داری نداشت و موجب افزایش معنی دار ضربان قلب دقایق سوم و پنجم دوره بازیافت، فشارخون زمان ‏استراحت، فشارخون دقیقه سوم و پنجم دوره بازیافت در افراد ورزشکار شد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به افزایش فشارخون و ضربان قلب در نتیجه مصرف کافئین، به افراد مبتلا به پرفشار خونی، بیماران ‏قلبی، افرادی که با هدف سلامتی و یا قهرمانی ورزش می کنند مصرف کافئین (5 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) قبل از ‏فعالیت های ورزشی زیر بیشینه توصیه نمی شود.

به منظور تاثیر و ارتباط اینتروال بر تعداد ضربان قلب، زمان فعالیت و استراحت دانشجویان کلاس تربیت بدنی که در حال گذراندن واحد یک تربیت بدنی عمومی بوده اند، به مدت 6 هفته به اجرای یک برنامه تمرینی تناوبی که بر درگیری دستگاه بی هوازی تأکید داشت و از تمرینات تناوبی بی هوازی فاکس اقتباس شده بود، پرداختند. آزمودنیها قبل و بعد از تمرینات 6 دقیقه بر روی چرخ کارسنج رکاب زدند. با اندازه گیری ضربان قلب و با استفاده از نوموگرام استراند میزان VO2max هر آزمودنی تعیین شد. نتایج کاهش معنی دار تعداد ضربان قلب زمان فعالیت و استراحت و افزایش VO2max آزمودنیها را نشان داد.

هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ تغییرپذیری ضربان قلب به محرک صوتی ریتمیک طی سه شرایط استراحت، فعالیت بدنی و بازگشت به حالت اولیه می باشد. بدین منظور، 14 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی (با میانگین سنی 21.5+0.79 سال، وزن 64.9+88+42 کیلوگرم، شاخص توده بدن 20.2+72.25 کیلوگرم بر متر مربع و قد 176.3+83.99 سانتی متر) انتخاب شدند و طی چهار جلسه مجزا (بدون موسیقی، مترونوم، محرک صوتی منظم و محرک صوتی نا منظم) مورد ارزیابی قرار گرفتند و الکتروکاردیوگرام آزمون دهنده ها طی چهار جلسه و هر جلسه در سه مرحله استراحت، فعالیت بدنی و بازگشت به حالت اولیه اندازه گیری و ثبت گردید. همچنین، با استفاده از نوار الکتروکاردیو گرام، تغییر پذیری ضربان قلب مربوط به مراحل فوق مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل تغییر پذیری ضربان قلب با استفاده از آزمون آنوا با اندازه گیری مکرر نشان می دهد که طی مرحله استراحت، محرک صوتی تاثیر معناداری بر تغییر پذیری ضربان قلب نداشته است. نتایج بیانگر این است که طی مرحله فعالیت بدنی، محرک صوتی (به ویژه شرایط سنگ کوب و غیر سنگ کوب) سطح تغییر پذیری ضربان قلب را به طور معناداری کاهش داده است. علاوه براین، همانند شرایط استراحت، تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از این است که طی مرحله بازگشت به حالت اولیه، محرک صوتی تاثیر معناداری بر تغییر پذیری ضربان قلب نداشته است. بر اساس یافته ها دریافت می شود که هم زمانی با محرک صوتی، بر تغییر پذیری ضربان قلب تاثیر گذار بوده و تغییر پذیری ضربان قلب، تحت تاثیر ساختار محرک صوتی قرار گرفته است. در مجموع، هم زمانی با محرک صوتی توانسته است تغییر پذیری ضربان قلب را کاهش دهد.

بارورسپتورها در شریان های کاروتیدی و آئورتی قرار گرفته اند و نقش اساسی در کنترل سیستم قلبی- عروقی بازی می کنند. هدف این مقاله مرور اثرات تحریک بارورسپتورها بر تعداد ضربان قلب در حالت استراحت و ضمن ورزش، میزان جریان خون مغز در افراد جوان و میان سال، و پدیده تاکیکاردی پس از رفع تحریک واگ می باشد. شواهد کافی در دست است که نشان می دهند بارورفلکس شریانی در طول ورزش نیز به وسیله باز تنظیمی فعال باقی می ماند و میزان باز تنظیمی نیز رابطه مستقیم با شدت ورزش دارد. این تنظیمات ممکن است از طریق مسیرهای آوران حسی- پیکری از نواحی محیطی بدن، مسیرهای منشا گرفته از دستورات مرکزی و یا مسیرهای وازوپرسینی و اکسی توسینی صورت پذیرد که تمام این مسیرها به هسته منزوی ختم می گردند. خود تنظیمی جریان خون مغز فرایندی است که توسط آن میزان جریان خون مغزی، بر خلاف نوسانات فشار پرفیوژن کننده مغز، در حد ثابتی حفظ می گردد. این مکانیسم در افراد مسن نیز، علیرغم تغییرات حساسیت بارورسپتورها، همانند افراد جوان سبب تثبیت میزان جریان خون مغز در یک دامنه خاص می گردد، گر چه با افزایش سن میزان مطلق جریان خون مغز در هر دو جنس کاهش می یابد. همچنین، نشان داده شده که پس از خاتمه تحریک بارورسپتورهای کاروتیدی تعداد ضربان قلب افزایش می یابد که به تاکیکاردی پس از رفع تحریک واگ موسوم است و بنظر می رسد که دو جزء آدرنرژیک و غیر آدرنرژیک در آن درگیر باشند.

مقدمه: در کنار نقش فعالیت بدنی در کاهش بیماریهای قلبی عروقی، سویا یک منبع غذایی مفید در کاهش فشارخون و کنترل ضربان قلب محسوب می شود. هدف این پژوهش بررسی اثر توام تمرینات منتخب هوازی با شدت متوسط در مدت کوتاه به همراه مصرف سویا بر فشارخون و ضربان قلب استراحت زنان یائسه چاق بود.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده است که در آن 56 زن یائسه چاق به طور تصادفی در 4 گروه (تمرین سویا، تمرین، سویا و کنترل) قرار گرفتند و گروههای تمرین در یک برنامه تمرینی هوازی با شدت متوسط به مدت 10 هفته، هر هفته 3 بار و هر بار به مدت 60 دقیقه با شدت 70ـ60 درصد حداکثر ضربان قلب شرکت کردند. آزمودنی های گروه سویا به مدت 10 هفته، روزانه 100 گرم آجیل سویا مصرف کردند. قبل از شروع برنامه تمرینی و 10 هفته بعد، متغییرهای پژوهش، فشارخون سیستولی - دیاستولی، ضربان قلب استراحت، وزن و شاخص توده بدنی اندازه گیری شدند. داده ها با آزمون های آماری t زوجی و آنالیز واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: در گروه تمرین سویا قبل و پس از مداخله میانگین فشارخون دیاستولیک، فشارخون سیستولیک به ترتیب 87.1±20.7 و 81.4±16.8 میلی متر جیوه (P<0.05)، 137.2±12.5 و (P<0.05) 130±11.6 میلی متر جیوه و در گروه تمرین قبل و پس از مداخله به ترتیب میانگین فشارخون دیاستولیک، فشارخون سیستولیک 89.8±12 و 84.7±10.9 میلی متر جیوه (P<0.05)، 130±13.9 و 127.2±7.2 میلی متر جیوه (P>0.05) به دست آمد. همچنین قبل و پس از مداخله در تعداد ضربان قلب، وزن، شاخص توده بدنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، تمرینات هوازی شدت متوسط به همراه مصرف سویا می تواند اقدام موثری در کنترل فشارخون باشد.

مقدمه: COVID19 یک سندرم حاد تنفسی است که سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد. چاقی می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه شیوع ابتلا به COVID-19 در دختران بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) انجام شد. روش بررسی: 700 دانش آموز دختر 18-15 سال شهرستان نیشابور به عنوان نمونه، به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه سالم (181) و مبتلا به کرونا (519) تقسیم شدند. نتایج با استفاده از آزمون های آماری غیرپارامتریک یومن ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون دونقطه ای رشته ای و در سطح معنی داری 0/05≥, p بررسی شدند. نتایج: درگروه سالم، میانگین BMI 3/4±, 21/09، WHR 0/07±, 0/77، سن 1±,16/53سال و درگروه مبتلا به کرونا میانگین BMI 4/11±, 22/32، WHR 0/06±, 0/77، سن 0/89±,16/80سال بود. نتایج آزمون یومن ویتنی در BMI دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/001=P). چاقی شکمی در دو گروه معنادار نبود (0/469=P). بین BMI و WHR رابطه مثبت معناداری وجود داشت (0/00094 =P). با استفاده از ضریب توافقی با آزمون دو نقطه ای رشته ای رابطه معناداری بین BMI وکرونا وجود داشت (001/. (P= همچنین نتایج آزمون یومن ویتنی نشان داد: ضربان قلب استراحت دو گروه تفاوت معناداری داشت (0/026 =(P نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد: در نوجوانان افزایش BMI و ضربان قلب استراحت، شیوع ابتلا به کرونا را افزایش می دهد و چاقی شکمی در ابتلا به کرونا تاثیری ندارد. لذا با توجه به تاثیر فعالیت های ورزشی بر کاهش وزن و ضربان قلب استراحت، ضرورت انجام این فعالیتها دردوران قرنطینه احساس می شود.

در این مقاله به بررسی روشهای آماری برای تشخیص قلب سالم از قلب بیمار با استفاده از ریتم ضربان قلب می پردازیم. در ابتدا مروری بر چند روش شناخته شده خواهیم داشت و سپس دو روش جدید را ارایه خواهیم کرد. در روش اول ویژگی خود متشابهی بسیط (ESS) و در روش دوم یک مدل بازگشتی روی ضربان قلب افراد سالم و بیمار مورد بررسی قرار گرفته است. این دو ویژگی با دقت خوبی قادرند بین افراد سالم و بیمار تفاوت قائل شوند.